In mei 2024 trof tyfoon Yagi de kust van Myanmar en verspreidde verwoestende overstromingen langs kustgebieden en centrale delen van het land. De storm bracht winden van meer dan 140 km/u met zich mee, waardoor ongeveer 850 duizend mensen hun huizen moesten verlaten, terwijl ongeveer 120 duizend hectare aan landbouwgrond onder water liep. Meer dan tweeduizend driehonderd huizen werden volledig verwoest, en belangrijke wegen raakten afgesneden, waardoor het reddingsteams zeer moeilijk werd gemaakt om de getroffenen te bereiken. Volgens satellietbeelden bleef bijna veertig procent van de staat Rakhine bijna negentien dagen lang onder water, wat ongeveer twee keer zo lang is als de gebruikelijke overstromingen in dit gebied samengenomen over tien jaar. Dit laat zien hoe ernstig en langdurig deze overstromingen daadwerkelijk waren.
Wat we nu zien, is een echte instorting van de manier waarop we omgaan met noodgevallen wanneer die hard toeslaan. De situatie in opvangvoorzieningen is erbarmelijk – echt heel slecht – de meeste mensen kunnen nergens veilig slapen omdat noodopvang slechts een derde van de benodigde capaciteit biedt. Van de mensen die uit hun huizen zijn verdreven, eindigt bijna vier op de vijf families met het drinken uit waterbronnen die helemaal niet schoon zijn, wat natuurlijk leidt tot meer ziektes dan anders. En laat me niet beginnen over de toegang tot gezondheidszorg. In de ergste gebieden probeert één arts ongeveer achtduizend mensen te verzorgen. Deze verhouding werkt gewoon niet wanneer iemand ernstig gewond raakt of complicaties ontwikkelt door al deze omstandigheden.
Wegblokkades hebben de hulpverlening vertraagd, waarbij nog steeds 63% van de benodigde voedselleveranties niet is uitgedeeld. De vernietiging van 210 scholen heeft het onderwijs voor 480.000 kinderen verstoord, wat benadrukt dat herstelinspanningen verder moeten gaan dan alleen directe hulp en zich ook moeten richten op langdurige wederopbouw.
Eitai heeft dit jaar ongeveer 6 miljoen kyats (2.800 dollar) gedoneerd om te helpen bij de hulpinspanningen na overstromingen in Myanmar. Deze donatie sluit aan op wat in het Global Humanitarian Overview in 2024 als noodzakelijk werd aangegeven. Het bedrijf geeft het geld via bestaande netwerken voor rampenrespons, zodat snel actie kan worden ondernomen. De middelen worden gebruikt om mensen uit gevaarlijke gebieden te evacueren, tijdelijke onderkomens op te zetten en ervoor te zorgen dat schoon water beschikbaar is. Dit soort acties is vooral cruciaal in de eerste drie dagen na een ramp, wanneer levens het meest in gevaar zijn.
De donatie wordt strategisch ingezet om de dringendste behoeften aan te pakken:
Deze gerichte aanpak richt zich op gemeenschappen met beperkte toegang tot door de overheid georganiseerde hulp, waardoor de impact maximaal is daar waar deze het meest nodig is.
Het geld van Eitai hielp bij de installatie van 12 draagbare waterfilters in dorpen in de Ayeyarwady-delta, waardoor ongeveer 8.000 inwoners toegang kregen tot schoon drinkwater. Voordat de overstromingen plaatsvonden, hadden de meeste gezinnen beperkte toegang tot veilige waterbronnen. Nu, na de installatie, melden gemeenschappen dat er drie keer zoveel schoon water beschikbaar is dan voor de ramp. Gezondheidswerkers ter plaatse zagen ook iets opmerkelijks gebeuren – binnen twee weken daalden de gevallen van diarree bij kinderen met bijna twee derde. De snelheid waarmee dit gebeurde, laat zien welk verschil gerichte hulp kan maken wanneer deze snel wordt verleend na een catastrofe.
Het rampenbeheersysteem van Myanmar kent structurele beperkingen die een effectieve overstromingsbestrijding belemmeren. Een beoordeling uit 2023 identificeerde drie grote uitdagingen:
|
Type uitdaging |
Belangrijkste problemen |
Impact |
|
Interagency-coördinatie |
Gebrek aan gecentraliseerde commandostructuren |
Vertraagde inzet van middelen tijdens noodsituaties |
|
Financieringsallocatie |
Slechts 12% van de begrotingen gaat naar voorbereiding |
Reagerend in plaats van preventief beleid |
|
Toegankelijkheid van gegevens |
Gesegregeerde rapportagesystemen |
Onnauwkeurige real-time overstromingskaarten |
Deze structurele zwaktes belemmeren het efficiënte gebruik van internationale bijdragen, inclusief donaties zoals die van Eitai.
Na de orkaan Yagi te hebben getroffen, werkte de overheid van Myanmar samen met 14 verschillende NGO's en drie VN-groepen om onderdakvoorzieningen uit te delen aan de getroffenen. Maar volgens onderzoek uit 2024 naar de manier waarop rampen worden beheerd, hadden ongeveer twee derde van deze gezamenlijke operaties geen goede communicatiemogelijkheden voor iedereen, wat leidde tot veel verspilde inspanningen, vooral opvallend in Rakhine State. Toen echter lokale organisaties betrokken werden, veranderde de situatie aanzienlijk. Mensen die dezelfde talen spreken en de cultuur begrijpen, konden de juiste gemeenschappen veel beter bereiken. Het onderzoek toonde aan dat dit een verschil maakte van bijna 30% in de bestemming van de hulp. Dit laat duidelijk zien hoe belangrijk het is dat mensen uit de gemeenschap betrokken zijn bij het oplossen van problemen na een ramp.
Drie aanhoudende belemmeringen beperken de effectiviteit van hulp:
Het aanpakken van deze problemen is essentieel om donorbijdragen te optimaliseren en levensreddende interventies te versnellen.
Myanmar kreeg tijdens het moessonseizoen van 2024 te maken met enkele van de ergste overstromingen in recente jaren, nadat Tyfoon Yagi de regio hard had getroffen. Internationale hulporganisaties wachtten niet lang om in actie te komen. Ongeveer twee dozijn landen, samen met diverse internationale organisaties, boden snel geld en expertise aan om te helpen. Ook de Verenigde Naties grepen in en wezen Zuidoost-Azië aan als een prioriteitsgebied voor rampenverlichting. Ongeveer 43 procent van alle wereldwijde fondsen die bedoeld zijn voor rampen werd gericht naar gebieden die gevoelig zijn voor overstromingen. Ondertussen richtte het Wereldvoedselprogramma niet minder dan 112 mobiele medische eenheden op in getroffen gebieden, terwijl bijna 18 duizend ton speciaal verrijst rijst werd verscheept naar gezinnen die honger leden. Hun regionale toeleveringsketen bleek cruciaal om hulp te kunnen bieden aan afgelegen dorpen die door stijgend water waren afgesneden.
In 2024 beloofden landen in totaal ongeveer 127 miljoen dollar aan buitenlandse hulp, maar er waren grote verschillen in de snelheid waarmee het geld werd uitgekeerd en in welke vorm die hulp werd verleend. Japan stuurde alleen al meer dan 42 miljoen dollar aan subsidies, wat bijna een derde uitmaakt van alle gegeven hulp dat jaar. Ondertussen wist India 8.000 noodopvangsets te verstrekken via directe overeenkomsten tussen regeringen. Ook bedrijven namen initiatief wanneer lokale gemeenschappen hulp nodig hadden die grotere hulpprogramma's over het hoofd zagen. Neem bijvoorbeeld Eitai, die 6 miljoen kyats doneerde specifiek voor gebieden waar standaardhulpacties niet iedereen bereikten. Toch bleef Zuidoost-Azië volgens het verslag van het Wereldvoedselprogramma van vorig jaar ernstige problemen ondervinden tijdens overstromingen, omdat slechts 81 cent per benodigde dollar daadwerkelijk werd ontvangen. Deze kloof laat zien waarom het zo moeilijk blijft om aandacht te houden voor humanitaire crisissen in verschillende delen van de wereld.
De samenwerking tussen buurlanden is steeds belangrijker geworden voor het opbouwen van veerkracht tegen rampen. Het ASEAN-centrum voor humanitaire bijstand heeft er in 2024 daadwerkelijk in geslaagd 15 procent meer middelen te verzamelen dan in eerdere jaren. Dit laat zien dat mensen vandaag de dag steeds meer vertrouwen krijgen in lokale hulpverleningsteams. Wanneer dingen snel gebeuren, betekent het dat hulp 30 tot wel 45 dagen sneller arriveert dan voorheen, en dat maakt alle verschil. We zien ook een andere grote verandering: overheden richten zich steeds meer op aanpassing aan klimaatverandering in plaats van alleen maar te reageren nadat rampen hebben toegeslagen. Neem bijvoorbeeld overstromingsbestendige infrastructuur. Alleen al dit jaar is daar ongeveer 28 miljoen dollar aan besteed. Dat is veel meer geld dan in 2020, toen er slechts zo'n 9 miljoen dollar werd uitgegeven. Deze investeringen wijzen op iets serieus in gebieden die voortdurend bedreigd worden door natuurrampen.
Tyfoon Yagi heeft enorme schade veroorzaakt in Myanmar, waarbij ongeveer 850.000 mensen werden verplaatst, circa 120.000 hectare landbouwgrond onder water liep en bijna 40% van de staat Rakhine gedurende 19 dagen overstroomde.
Eitai doneerde 6 miljoen kyats voor overstromingshulp, met focus op voedselveiligheid, medische ondersteuning en versterking van onderdak om gemeenschappen te helpen met beperkte toegang tot door de overheid geleide hulp.
Myanmar wordt geconfronteerd met uitdagingen zoals gebrek aan coördinatie tussen agentschappen, onvoldoende financiering voor voorbereiding en slechte toegankelijkheid van gegevens, wat een effectieve rampenrespons belemmert.

We hopen dat de mensen in de door rampen getroffen gebieden van Myanmar door onze gezamenlijke inspanningen de ramp kunnen overwinnen en hun huizen kunnen herbouwen.